Anton Czechow pochodził z niezamożnej rodziny kupieckiej. Urodził się w Taganrogu, mieście położonym nad Morzem Azowskim. Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym mieście udał się na studia medyczne do Moskwy. Fakultet ukończył w 1884 roku, jednak zawód lekarza zupełnie go nie interesował. Już jako student medycyny publikował utwory humorystyczne i satyryczne: Śmierć urzędnika (1883 r.), Kameleon (1884 r.), łączące liryzm z ironią. Pisał na ogół krótkie utwory, gdyż jak sam twierdził sztuka pisania jest sztuką skracania, a zwięzłość jest siostrą talentu. Główna część jego dorobku powstała w długim okresie prowadzenia praktyki lekarskiej, zanim jeszcze jego dzieła przebiły się do szerszej publiczności. Jego nowele były publikowane w tym czasie, ale cieszyły się niezbyt dużym zainteresowaniem czytelników, zaś jego skomplikowanych i trudnych do adaptacji sztuk nikt nie chciał wystawiać. W lipcu 1890 roku udał się w podróż na Sachalin, miejsca zesłania politycznych i kryminalnych skazańców. Efektem wyprawy była napisane przez Czechowa dzieło Wyspa Sachalin, które w Rosji wywołała silny społeczny odzew.

Tom I. Opowiadania: 1956 r., 568 str 

Tom II. Opowiadania 1883-1884: 1956 r., 459 str 

Tom III. Opowiadania 1885: 1957 r., 470 str 

Tom IV. Opowiadania 1886: 1957 r., 492 str 

Tom V. Opowiadania 1886 - 1887: 1957 r., 574 str 

Tom VII. Opowieści i opowiadania 1889-1892: 1958 r., 509 str 

Tom VIII. Opowiadania i opowieści 1893-1895: 1959 r., 484 str 

Tom IX: Opowieści i opowiadania 1896-1903: 1959 r., 507 str 

Tom X. Utwory sceniczne: 1960 r., 804 str 

Tom XI. Sachalin Listy: 1962 r., 719 str