Janusz Rychlewski (ur. 5 kwietnia 1915 w Żninie, zm. 12 września 1987 w Radziejowie Kujawskim) – polski wojskowy oraz prozaik, dramaturg i publicysta.

Urodził się w Żninie w 1915 roku. W 1922 roku wraz z rodzicami osiedlił się w Bydgoszczy. W okresie międzywojennym studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim. Był również publicystą w lokalnych gazetach wielkopolskich oraz pracownikiem poznańskiego radia.

Brał udział w kampanii wrześniowej w 1939 roku. Dostał się do niewoli radzieckiej, jednak udało mu się zbiec na Litwę, a później na Łotwę, gdzie został internowany. W 1941 roku przedostał się na ziemie polskie. Służył w ZWZ-AK. Pracował też jako redaktor w konspiracyjnych czasopismach. Zagrożony aresztowaniem, zbiegł na Węgry, ale po zajęciu tego kraju przez wojska niemieckie, powrócił do Polski. W 1944 roku wziął udział w powstaniu warszawskim. Po klęsce powstania służył w oddziałach Armii Krajowej na Podkarpaciu i w Małopolsce.