Wiktor Czajewski (ur. 10 czerwca 1857 w Ostrołęce, zm. 22 kwietnia 1922 w Warszawie) – literat, dziennikarz, historyk, wydawca gazet i właściciel drukarni prasowej; badacz Kurpiowszczyzny. Był synem ostrołęckiego urzędnika powiatowego, Michała i Anieli z Doberskich. Początkowo kształcił się w Królewcu. W 1882 roku został redaktorem zakupionego przez siebie „Przeglądu Bibliograficzno-Archeologicznego”. W latach 1877–1880 studiował na wydziale filozoficznym na Uniwersytecie Jagiellońskim. W Krakowie rozpoczął działalność pisarską. Za rozprawy historyczne w latach 1878–1879 otrzymał nagrody konkursowe fundacji ks. Czartoryskich. Do Łodzi przyjechał w 1897 i rozpoczął wydawanie od 1 grudnia 1897 dziennika „Rozwój” drukowanego u S. Dębskiego. W 1898 rozpoczął starania o własną drukarnię i otrzymał na nią koncesję 22 lutego 1899. Kosztem 8 000 rubli wyposażył ją w dwie prasy ręczne i czcionki o wadze 125 pudów. Jako zarządzającego i współwłaściciela przyjął J. Grabowskiego. Gdy rozstali się w kwietniu 1899, drukarnia była zadłużona – jej nabywcą został G. Koń. Kupił nową drukarnię przy ul. Piotrkowskiej 111, wyposażył ją w 1906 w maszynę rotacyjną, a przed 1913 przeniósł na Przejazd 8 (obecnie ul. J. Tuwima) i prowadził ją z synem Tadeuszem, który po 1922 odziedziczył ją i szybko doprowadził do upadku, jak podaje M. Laskowski. Pierwszy w Łodzi wyposażył w 1919 swoją drukarnię w dwa linotypy, zakupione w Poznaniu. Drukował albumy, dzieła naukowe i dwa tytuły prasowe: „Rozwój” oraz „Goniec Wieczorny”. Jako autor, redaktor, wydawca i działacz społeczny wywarł znaczący wpływ na życie kulturalne miasta. W grudniu 1903 uczestniczył w powołaniu Łódzkiego Towarzystwa Teatralnego. Gdy zawieszono wydawanie „Rozwoju” drukował dla jego prenumeratorów w latach 1914–1915 „Gazetę Wieczorną”. Z jego drukarni wyszło drukiem około 20 publikacji dotyczących rocznic historycznych i wydarzeń kulturalnych. Zajmował się także historią i etnografią Kurpiów, czego owocem był m.in. artykuł zamieszczony w jednym z numerów „Tygodnika Ilustrowanego” z 1881 roku. Ponadto napisał powieść historyczną Na kurpiowskim szlaku, wydaną pod pseudonimem Antoniego Chleboradzkiego, oraz dramat Kurpiki ! Uwagi: Kilka pierwszych stron jest dodrukowanych oraz doklejone. Oprawa wytarta, zabrudzona, zakurzona, zarysowana, nadarta. Brzegi stron zakurzone, pożółkłe, nierówne. Druk czytelny. Blok książki nie spójny. Oprawa odchodzi od całości książki. Egzemplarz posiada liczne pieczątki, podkreślenia w tekście i adnotacje poprzedniego właściciela. Strony pożółkłe, zabrudzone.