Zeszyt 1. Monety X i XI w, 

Marian Gumowski (ur. 30 września 1881 w Krościenku nad Dunajcem, zm. 1 października 1974 w Toruniu) – polski numizmatyk i historyk.

Był synem Franciszka (znanego, długoletniego lekarza w Krościenku nad Dunajcem i Szczawnicy) i Józefiny ze Stehrów[1]. Uczęszczał do gimnazjów w Jaśle i Tarnowie, maturę zdał w Gimnazjum św. Anny w Krakowie w 1899 roku. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim (jego wykładowcami byli m.in. Franciszek Piekosiński i Stanisław Krzyżanowski), a także w Monachium i we Włoszech.

W 1909 roku uzyskał stopień doktora pod opieką Stanisława Krzyżanowskiego. Tematem jego rozprawy doktorskiej była Grzywna i moneta piastowska. W 1913 roku uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim habilitację z numizmatyki, na podstawie rozprawy Moneta złota w Polsce średniowiecznej, rozszerzoną na historię starożytną.

W latach 1899-1916 pracował przy zbiorach numizmatycznych Andrzeja Potockiego. W latach 1903-1919 kierował Muzeum Czapskich w Krakowie. W okresie 1919-1932 był dyrektorem Muzeum Wielkopolskiego w Poznaniu. Pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim (1909-1919) i Uniwersytecie Poznańskim (1920-1930).

W okresie 1908-1919 był redaktorem czasopisma Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne.

W okresie przedwojennym był członkiem m.in.:

Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk

Państwowej Rady Sztuki (od 1922 r.)

Komisji Rewindykacyjnej do odbioru dzieł sztuki z Rosji (1924-1925).