Psionika to coś jakby inny rodzaj magii, który skupia się na sile woli bohaterów. „Podręcznik Psioniki” został w Polsce wydany już dosyć dawno i także dosyć dawno go zakupiłem. Przyszła wreszcie pora, aby go zrecenzować. Po bardzo krótkim wstępie opisującym ogólnie istotę psioniki, autor podręcznika (Bruce R. Cordell) serwuje nam pierwszy rozdział, zatytułowany „Klasy psioniczne”. Opisuje on jednak tylko dwie klasy - Psiona i Psychowojownika. Tak małą ilość klas można jednak usprawiedliwić tym, iż w zamierzeniu autora nie miały to być klasy prestiżowe, a podstawowe, czyli takie, jak chociażby barbarzyńca lub paladyn z Podręcznika Gracza. Drugi rozdział „Podręcznika Psioniki” nosi tytuł „Umiejętności” i nietrudno się domyślić, co zawiera. Ma tylko cztery strony i opisuje raptem trzy nowe umiejętności, podczas gdy pozostałe dwie to nieco zupgrade'owane wersje tych znanych z Podręcznika Gracza. W trzecim rozdziale natomiast znajdziemy niemal sześćdziesiąt nowych atutów - wyłącznie psionicznych. Muszę w tym miejscu zaznaczyć, że są one bardzo ciekawe i z pewnością nie wymyślane na siłę. Rozdział czwarty jest zatytułowany „Psionika”. Opisuje działanie i sposoby używania magii psionicznej. Jeśli chodzi o jego objętość, to liczy wiele więcej kartek niż poprzednie. Piąty rozdział nosi tytuł „Moce”. Moce to oczywiście coś na kształt czarów w przypadku normalnej magii. Nie liczyłem dokładnie ile ich jest, ale można się ich spodziewać około dwustu. Każda z mocy jest oczywiście dokładnie opisana statystykami, ale też „prozą ciągłą”. Jest to najdłuższy z rozdziałów podręcznika. Szósty rozdział to „Postacie”. Można w nim znaleźć cztery psioniczne klasy prestiżowe oraz statystyki psionicznych bohaterów neutralnych. Siódmy rozdział przedstawia psioniczne przedmioty. Jest ich również dużo; w większości przypadków są to przedmioty ciekawe i dobrze pomyślane, ale odnoszę takie wrażenie w dużej mierze dzięki nowym specjalnym cechom przedmiotów, opisanym w „Podręczniku Psioniki”. W ostatnim rozdziale znaleźć można siedemnaście nowych potworów, posiadających psioniczne zdolności. Pewna rzecz, na którą zwróciłem uwagę przy oglądaniu potworów, to rysunki - są bardzo ładne, szczególnie spodobał mi się Phthisic. Podsumowując: psionika to rzecz, która może bardzo urozmaicić rozgrywkę, a podręcznik ją opisujący doskonale spełnia swoją rolę - przedstawia tylko informacje, będące najważniejszymi do sprawnego prowadzenia „psionicznych sesji”. ! Uwagi: Oprawa lekko zarysowana i wytarta, naddarta na krawędziach. Blok książki luźny.