Justyn Bonawentura Pranajtis (ur. 27 lipca 1861 w Ponienupiach – zm. 28 stycznia 1917 w Petersburgu) – ksiądz katolicki pochodzenia litewskiego, hebraista, przez ówczesne władze kościelne uważany za znawcę Talmudu. Pochodził z rodziny litewskich włościan. Edukację podstawową otrzymał w szkole w Gryszkabudzie. Następnie uczęszczał do gimnazjum klasycznego w Mariampolu, w 1878 wstąpił do seminarium duchownego w Sejnach. Od 1883 studiował na Rzymskokatolickiej Cesarskiej Akademii Duchownej w Sankt Petersburgu (1886 otrzymał święcenia kapłańskie). Po ukończeniu studiów otrzymał katedrę języka hebrajskiego tej uczelni. Jako prefekt był też tam profesorem liturgiki i śpiewu kościelnego. W 1895 (do 1896) został za działalność patriotyczną zesłany do Tweru. Nauczał też religii w szkołach wojskowych w Petersburgu. Założył także kaplicę w II Korpusie Kadetów, która ogniskowała życie tamtejszych elit katolickich (nabożeństwa odprawiano po polsku, litewsku, niemiecku i francusku)