Listy Cézanne’a, z największym pietyzmem zebrane w ciągu kilku lat pracy przez Johna Rewalda, dzielą się na trzy okresy: I – listy z młodości, II – od epoki impresjonistycznej do zerwania z Zolą, III – listy do przyjaciół, listy o malarstwie. Najistotniejsze, w których Cézanne formułuje swoje credo artysty, są listy z trzeciego okresu. „Cała jego teoria malarska zawiera się w tych listach, teoria, której znaczenie potrafiło ocenić dopiero następne pokolenie malarzy, przede wszystkim kubiści. (...) Pisał te zdania stary piekielnik, który wśród niechęci, uraz, nienawiści, krzywd doznanych i zadanych wiedział zawsze, a teraz wiedział z jasnością większą niż kiedykolwiek, że zbawienie jest w sztuce. (...)”