Kazimierz Bulas to polski uczony, archeolog klasyczny, badacz starożytnej sztuki greckiej, poliglota i tłumacz, twórca nadawanych z Polski audycji radiowych w języku nowogreckim, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Od 1947 roku przebywał na Zachodzie, we Włoszech a następnie Stanach Zjednoczonych, gdzie był współautorem dwutomowego słownika polsko-angielskiego, wydanego przez Fundację Kościuszkowską. W latach 1927–1929 pracował jako asystent na Uniwersytecie, nauczyciel greki i łaciny w Gimnazjum św. Jacka oraz pracownik czytelni Towarzystwa Polsko-Włoskiego. We wrześniu 1929 roku wyjechał na studia zagraniczne, finansowane ze stypendium Funduszu Kultury Narodowej. Przez dwa semestry przebywał w Berlinie, następnie w Belgii, Francji, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Jugosławii i Turcji, by w latach 1930–1931 zostać stażystą w École Française d'Athenes. W tym czasie opanował język nowogrecki. Po powrocie do Krakowa, 1 października 1931 roku otrzymał posadę starszego asystenta. W 1935 roku uzyskał habilitację na podstawie pracy Chronologia attyckich stel nagrobnych epoki archaicznej. 1 października 1936 roku został adiunktem. W ramach badań naukowych wziął udział w opracowaniu znajdujących się w polskich zbiorach egzemplarzy ceramiki starożytnej, w ramach międzynarodowego projektu Corpus Vasorum Antiquorum pod patronatem Polskiej Akademii Umiejętności. W 1932 roku opublikował swoje ustalenia dotyczące klasyfikacji i chronologii miniaturowych o charakterystycznej dekoracji, datowanych przezeń na początek IV w. p.n.e. Rok później wydał pionierski podręcznik akademicki Keramika grecka.