"Bracia Aszkenazy" to jedyny w swoim rodzaju epos żydowskiego kupiectwa, nielukrowana, niecenzurowana historia szalonego rozwoju Łodzi, miasta Molocha i jej żydowsko-polsko-niemiecko-rosyjskiego ludzkiego tygla. Jest to epos niesłychanie barwny, drapieżny i fascynujący. To żydowska wersja odejścia w cień Starego i narodziny Nowego społeczeństwa Narodu Wybranego, które dzisiaj święci swój niezaprzeczalny sukces w wielkich metropoliach USA. "Bracia Aszkenazy" są też pierwszą powieścią tak jednoznacznie wskazującą na genezę zjawiska nazywanego później "żydo-komuną", wzbudzającego jeszcze dzisiaj niezdrowe emocje. Stronice "Braci Aszkenazych" pełne są literackich portretów takich postaci, jak łódzki aptekarz Henryk Jagoda (pierwszy szef GPU-NKWD), baron Karol Schaibler, Oskar i Max Kon (Widzewska Manufaktura S.A.), Ludwik Geyer, Poznańscy czy Gucio hr. Potocki. Powieść ukazuje realistycznie rozwój i upadek jednego z największych miast przemysłowych w Europie, narodziny komunizmu i stanowi jeden z bardzo ważnych dokumentów o tych czasach. Książka przedstawia konflikty między religijnymi i niereligijnymi Żydami, właścicielami i robotnikami, między Żydami a nie-Żydami. Ukazuje nie tylko bardzo brutalną rzeczywistość wczesnego kapitalizmu, ale także prymitywizm i dwulicowość wielu komunistów i stroni od jednoznacznych ocen postaci i poglądów. Miejscem akcji jest przemysłowa Łódź z XIX i początku XX wieku. Głównymi bohaterami są łódzcy Żydzi: przemysłowcy, rewolucjoniści, rabini, biedni robotnicy. Powieść przedstawia zmiany, jakie zaszły w Łodzi od lat świetności w XIX wieku, gdy miasto było największym centrum przemysłowym w Imperium Rosyjskim, poprzez rewolucję 1905 roku, do lat upadku w czasie I wojny światowej i lat powojennych. Powieść zaczyna się w okresie po powstaniu listopadowym. Na skutek polityki władz Królestwa Polskiego na ziemie w okolicy Łęczycy i przyszłego miasta Łódź masowo napływają emigranci zajmujący się tkactwem. Do tworzącej się osady tkackiej przybywa Abraham Hersh Aszkenazy, ojciec Simchy Meira, który później zmieni imię na Maks, i Jakuba Bunema. Głównym bohaterem jest Maks Aszkenazy, który miał zgodnie z wolą rodziców kształcić się na rabina, ale został jednym z największych przemysłowców w Łodzi, gdy jego brat Jakub korzystał z życia u boku swojej bogatej żony. Na początku Maks jest zdolnym uczniem jeszybotu, później znudzony nauką oszukuje swojego teścia, przejmując jego małą manufakturę, chociaż nie zostawia go na ulicy, bo wypłaca mu pensję. Uważa jednak, że jest on zbyt łagodny i dobry, aby rozwinąć interes. Dochodzi do wniosku, że pomimo ogromnej pracowitości nie jest w stanie konkurować z przemysłowcami obecnymi na rynku od lat, a nie chce do końca życia prowadzić małej manufaktury. Dla zdobycia pieniędzy na inwestycje porzuca w końcu żonę z ubogiej rodziny i żeni się z zamożną dziewczyną. Maks jest postacią fikcyjną, ale wykazuje podobieństwa do Izraela Poznańskiego. Po latach dochodzi do wielkiego majątku, zostając „królem Łodzi”, ale gdy Łódź traci na znaczeniu, przenosi się do Rosji. Tam w czasie rewolucji październikowej cały jego majątek zostaje znacjonalizowany.
