Piotr Bieliński herbu Szeliga (ur. 15 lipca 1754, zm. 6 marca 1829 w Warszawie) – prezes Sądu Sejmowego Królestwa Kongresowego, pisarz wielki koronny od 1787, senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, polski działacz państwowy. Za panowania Stanisława Augusta był od 1782 szambelanem i sekretarzem Rady Nieustającej. W 1784 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.1 czerwca 1791 został kawalerem Orderem Orła Białego. W styczniu 1807 został członkiem Komisji Rządzącej, która zajęła się przygotowaniem utworzenia Księstwa Warszawskiego. 22 lipca 1807 otrzymał francuską Legię Honorową. W Królestwie Polskim pełnił funkcję prezesa Sądu Sejmowego, który miał się zająć osądzeniem spiskowców, członków Narodowego Towarzystwa Patriotycznego. W 1827 roku został Prezesem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu. W 1827 roku na rozkaz cara Mikołaja I został zawieszony w czynnościach za wydanie wyroku uwalniającego członków Towarzystwa Patriotycznego od zarzutu zdrady stanu. ! Uwagi: Oprawa wytarta, zarysowana i lekko zabrudzona. Brzegi stron lekko zakurzone. Strony lekko pożółkłe.