Henri Benjamin Constant de Rebecque (ur. 25 października 1767 w Lozannie, zm. 8 grudnia 1830 w Paryżu) – francuski pisarz, filozof i polityk liberalny pochodzenia szwajcarskiego.
Urodził się w protestanckiej, arystokratycznej rodzinie francuskiej jako syn pułkownika w służbie holenderskiej. Jego matka zmarła wkrótce po porodzie. Był więc, na zlecenie ojca, wychowywany głównie przez guwernerów. Bardzo wcześnie opanował grekę, łacinę, następnie język angielski oraz niemiecki. Ponadto interesował się lekturą autorów starożytnych i francuskich.
Jako czternastolatek rozpoczął studia na protestanckim uniwersytecie Erlangen, następnie w Oxfordzie i Edynburgu. W 1786 r. przybył do Paryża, tam zetknął się z politykami i myślicielami przygotowującymi rewolucję. Tam też nawiązał nie tylko romans, lecz także długoletnią znajomość z Isabelle de Charrière. W latach 1796-1797 Constant opublikował trzy broszury na tematy bieżącej polityki francuskiej. Potępiał w nich jakobiński terror. W 1799 r. za zgodą Napoleona Bonapartego został mianowany członkiem Trybunatu. Tam daje się poznać jako przeciwnik rodzącej się dyktatury, twory opozycję broniącą wolności obywatelskich. Postuluje wzmocnienie roli Trybunatu w procedurze ustawodawczej. Jego poczynania wywołały irytację Napoleona, dlatego z końcem 1801 r. zostaje przez Bonapartego skreślony z listy Trybunów. W roku 1802 traci możliwość działalności politycznej co rozpoczęło okres jego życiowych niepowodzeń. Dopiero w trakcie kryzysu władzy Napoleona Constant ponownie angażuje się w politykę. Po upadku Bonapartego w 1814 roku wraca do Paryża, gdzie początkowo popiera dynastię Burbonów. Jako zwolennik restauracji bronił idei ograniczonych rządów konstytucyjnych. Już wtedy zarzucano mu chwiejność poglądów.
W kwietniu 1815 roku podejmuje współpracę z Napoleonem. Opracowuje Akt dodatkowy do konstytucji Cesarstwa, za co otrzymuje stanowisko radcy stanu. W latach 1819-1822 oraz 1824 - 1830 zasiadał w Izbie Deputowanych jako jeden z przywódców liberalnej opozycji. W 1830 poparł zwycięską rewolucję lipcową. Zmarł 8 grudnia 1830 roku a jego pogrzeb w Paryżu przemienił się w wielką demonstrację patriotyczną.
Constant był autorem dzieł literackich, największą sławę zdobył dzięki, napisanej jesienią 1806 roku, powieści autobiograficznej „Adolf”. Jednak znacznie większy był jego wkład w dziedzinę filozofii politycznej. Benjamin Constant – autor licznych dzieł politycznych, a także broszur i artykułów, uchodzi za jednego z ojców liberalizmu.
Osobiście dużą wagę przywiązywał do swych dzieł poświęconych religii, nad którymi pracował przez ponad 40 lat, wielokrotnie zmieniając koncepcje. Ostatecznie publikacja "De la religion, considérée dans sa source, ses formes et ses développements" przybrała monumentalną 5-tomową formę, ale to filozoficzno-historyczne dzieło poświęcone fenomenowi religii nie przyniosło autorowi oczekiwanej sławy.
