Monografia staromiejskiego batalionu "Łukasiński". W bardzo skrótowy sposób opisane zostały walki oddziału (na Starówce i później też w Śródmieściu Płn.), następnie mamy w książce spis osobowy żołnierzy oraz wybrane notki biograficzne. Najciekawsza część natomiast to przeszło 200 stron relacji powstańczych i wspomnień - prawdziwa skarbnica wiedzy o oddziale. Głównie dla nich warto sięgnąć po tę pozycję. Ciekawe są również fotografie: oprócz zdjęć portretowych są tu także zdjęcia z Powstania, fotokopie dokumentów i rysunków (artystycznych) oraz mapki miejsc walk oddziału. Benedykt Jerzy Ziółkowski (ur. 21.03.1910 r. w Warszawie, zm. 20.11.2004 r.), ps. „Rajski”, podporucznik. Służbę wojskową odbył w Szkole Podchorążych Piechoty, Kurs Unitarny w Różanie nad Narwią i 22 pp w Siedlcach. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. w 33 pp, a następnie w 1 pułku „Obrony Pragi” jako dowódca plutonu ochotników w 7 kompanii. W styczniu 1940 r. wraz z dwoma swoimi braćmi, Janem i Ryszardem, wstąpił w sze-regi ZWZ, następnie AK. Przydzielony do 3 kompanii batalionu „Łukasiński”, od 1943 r. jako zastępca dowódcy III plutonu. W Powstaniu brał udział w walkach na odcinkach: pl. Krasińskich, PWPW, ul. Rybaki, barykada ul. Leszno-Przejazd, Ratusz, klasztor pp. Kanoniczek, dom Bruna i Bank Polski;. 14.08.1944 r. został dowódcą plutonu; wydzielił oddział dla osłony płk. „Wachnowskiego” oraz patrole bojowe w ostatnich chwilach walk na Starym Mieście. Po przejściu kanałami z ul. Daniłowiczowskiej do Śródmieścia brał udział w walkach na odcinkach: ul. Widok, Złota, Warecka oraz na Czerniakowie. Po kapitulacji wyszedł z ludnością cywilną 5.10.1944 r. do obozu w Pruszkowie, z którego został wywieziony do obozu pracy w Bochum, następnie w Essen. Uciekł z obozu 26.11.1944 r. i przybył do Brwinowa koło Warszawy. Odznaczony Krzyżem Walecznych.