W tym tomie zebrano kilka historii stanowiących wstęp do serii BAŚNIE. Każdą z nich narysował inny twórca, mamy tu więc do czynienia z całą paletą stylów, od malarskich fantazji po niemal fotograficzną precyzję. Komiks zdecydowanie przeznaczony jest dla czytelnika dorosłego, wyjawia wiele sekretów, między innymi zdradza tło relacji łączących Śnieżkę i siedmiu krasnoludków. Akcja komiksu rozpoczyna się w XIX-wiecznym Baśniogrodzie, skąd Śnieżka wyrusza do sułtana arabskiego z prośbą o pomoc przeciwko Adwersarzowi, który wyparł europejskich Baśniowców z ich rodzinnych ziem, ale nie wyruszył jeszcze na podbój baśniowych krain Bliskiego Wschodu. Na dworze sułtana Śnieżka zaczyna snuć swą opowieść... „Baśnie: Z 1001 nocy Królewny Śnieżki” opowiadają o pierwszych latach istnienia Baśniogrodu. Krainy doskonale znanej fanom serii BAŚNIE. Królewna Śnieżka wyrusza jako ambasador społeczności Baśniowców do Arabii. Na miejscu zostaje pojmana przez miejscowego sułtana, który chce ją poślubić, a następnie zabić. Jednak sprytna Śnieżka, chcąc uniknąć ponurego losu, próbuje oczarować władcę swoimi opowieściami. Jak Szeherezada, każdej z 1001 nocy opowiada sułtanowi nową historię, ratując w ten sposób życie. Baśnie z 1001 nocy Królewny Śnieżki prezentują całą gamę chwytów fabularnych, od nieoczekiwanego, dramatycznego zwrotu akcji po mroczną intrygę. Wspaniale napisane i zilustrowane opowieści odkrywają przed czytelnikiem tajemnice znanych mu Baśniowców. A wszystko dzięki najlepszym rysownikom, prawdziwym gwiazdom i zupełnie nowym postaciom w świecie komiksu, którzy swym talentem wsparli scenarzystę Billa Willinghama. „Baśnie z 1001 Nocy Królewny Śnieżki” są najlepszym przykładem tego, jak mocno zadomowił się postmodernizm – także w popkulturze. To kolaż motywów, postaci, wariacji i reinterpretacji znanych baśni, a zarazem naprawdę interesujące połączenie komiksu z tradycyjną narracją. Narratorką wszystkich baśni, a zarazem bohaterką wielu z nich, jest Królewna Śnieżka, która pewnego dnia trafia na dwór muzułmańskiego władcy Szahrijara. Po wspólnie spędzonej nocy szach winien ją zgładzić, jednak urok opowieści Śnieżki jest tak wielki, a obietnica kolejnych baśni tak kusząca, że władca pragnie zatrzymać gościa z Baśniogrodu jak najdłużej. Każdej nocy Śnieżka opowiada nową baśń, której trzon jest czytelnikowi doskonale znany. Gdy jednak poddajemy się urokowi opowieści i z niecierpliwością oczekujemy na doskonale znane zakończenie, nagle okazuje się, że drobny szczegół, wątek poboczny, epizodyczny bohater lub finał historii zmieniają wydźwięk treści.