Od dawna pragnąłem wzbogacić nasz dział "Ziołolecznictwo" o przepisy i krótki rys biograficzny znanego chyba wszystkim w Polsce zielarza, zakonnika O. Andrzeja Czesława Klimuszko. Człowiek ten oddal całe swoje życie studiowaniu bogactw "Matki-Ziemi", pomocy chorym w Polsce i za granicą. Jego wiedza, a głównie instynkt i nadprzyrodzone wręcz właściwości w doborze komponentów, z których przyrządzał przepisy i mieszanki ziołowe, zasługują na najwyższy podziw i uznanie. Ja, prawdziwy laik w dziedzienie fitoterapii chylę dziś czoła dokonaniom w dziedzinie ziołoznawstwa i ziołolecznictwa O. Klimuszki, przed nim samym oraz jego bezinteresowną pomocą chorym. Urodzony 23 sierpnia 1905 roku. Ojciec franciszkanin, najsłynniejszy w powojennej Polsce jasnowidz, uzdrowiciel, fitoterapeuta-zielarz, do zakonu wstąpił w 1925 roku w lwowskim klasztorze Braci Mniejszych Konwentualnych. Po wojnie osiadł w Prabutach na Pomorzu, gdzie rozpoczął praktykowanie i gdzie zjeżdżały do niego całe tłumy pielgrzymów. Inwigilowany przez urząd bezpieczeństwa (UB) w 1948 r w przebraniu kobiety opuścił Prabuty udając się do małego klasztoru franciszkańsiego w Lubomierzu, niedaleko Rabki. W latach 1953- 55 przebywał w Wyszogrodzie, w latach 1955 – 60 pełnił służbę kapłańską w Nieszawie koło Ciechocinka. W 1961 przeniósł się do Elbląga, w 1966 wyjechał do Szwajcarii, gdzie w 1973 roku zaczął spisywać swoje przemyślenia. W 1978 roku wyjechał do Jugosławi, a tam według naocznych świadków przepowiedział tragiczne losy włoskiego premiera Aldo Moro. Nie była to pierwsza oznaka jego jasnowidzenia, wcześniej wskazał miejsce, gdzie odnaleziono zwłoki działacza politycznego, przewodniczącego Stowarzyszenia PAX. "Przewidział" także polskiego papieża. O. Andrzej Klimuszko zmarł 25 sierpnia 1980 roku.