11 Dywizjon Artylerii Konnej (11 dak) – pododdział artylerii konnej Wojska Polskiego II RP. Sformowania w 1924 jednostka podporządkowana została dowódcy artylerii konnej 3 Dywizji Kawalerii. W marcu 1929, po likwidacji 3 DK, dywizjon wszedł w skład Brygady Kawalerii "Toruń". W 1934 BK "Toruń" przemianowana została na BK "Bydgoszcz", a 1 kwietnia 1937 na Pomorską Brygadę Kawalerii. Od 1929 jednostka pod względem wyszkolenia fachowego podlegała dowódcy 8 Grupy Artylerii. Dywizjon został sformowany w maju 1924, w garnizonie Bydgoszcz, w południowej części koszar imienia Bartosza Głowackiego przy ulicy Gdańskiej 147. W skład pododdziału włączone zostały dwie istniejące już baterie, a mianowicie: 3/4 dak i 3/7 dak. Pierwsza z wymienionych przybyła do Bydgoszczy 8 czerwca 1924 i przemianowana została na 1/11 dak, natomiast druga z wymienionych przybyła do nowego garnizonu 1 czerwca 1924 i przemianowana została na 2/11 dak. Drużyna dowódcy dywizjonu i drużyna łączności powstała z żołnierzy wydzielonych ze wszystkich pułków artylerii Okręgu Korpusu Nr VIII. W 1937 do 11 dak przydzielona została trzecia bateria w garnizonie Grudziądz.