Początki chrystianizacji Pomorza Zachodniego sięgają czasów Bolesława Chrobrego, kiedy to w 1000 roku powołano do życia biskupstwo kołobrzeskie w ramach metropolii gnieźnieńskiej. Niestety z czasem biskupstwo w Kołobrzegu upadło, a jego pasterz, biskup Reinbern, powrócił na dwór Chrobrego, by w 1018 roku zakończyć życie na odległej Rusi. Dopiero kiedy Bolesław Krzywousty w latach 1121-1122 połączył Pomorze Zachodnie z Pol-ską, książę pomorski Warcisław I zobowiązał się przyjąć wiarę chrześcijańską.

Wprowadzeniem chrześcijaństwa na tym terenie zajął się osobiście władca Polski. Nie mogąc jednak znaleźć misjonarza pośród polskiego duchowieństwa zwrócił się z prośbą do biskupa niemieckiego Ottona bamberskiego. Biskup Otton, zwany Apostołem Pomorza, pod-jął dwie duże wyprawy misyjne na Pomorze: pierwszą w latach 1124-1125, a drugą – w 1128 roku, w czasie których założył 14 kościołów w 12 miejscowościach, chrzcząc w czasie pierw-szej wyprawy 22 165 Pomorzan. Zarówno wynik pierwszej, jak i drugiej misji pomorskiej był bardzo korzystny, gdyż odbyła się ona bez męczenników i rozlewu krwi, a na schrystianizo-wanych terenach zaczęła funkcjonować normalna sieć parafialna.