Magazyn kultury kultowej z Wrocławia redagowany przez Arka Marczyńskiego. Zbieżność z nazwą niezależnej wytwórni płytowej i tytułem wydawanego pod koniec lat 80. punkzine’u (4 edycje) jest nieprzypadkowa, ponieważ łączy je właśnie osoba redaktora naczelnego. Ponowne pojawienie się ANTENY KRZYKU, tym razem na całkowicie oficjalnym rynku wydawniczym, związane było z zauważalnym wypieraniem tzw. kultury alternatywnej z łamów wysokonakładowych magazynów oraz finansową plajtą pism takich jak Brum lub Plastik. Jednak wrocławski nieregularnik nie zajmował się wyłącznie czadową muzyką, w której od lat gustował Arek Marczyński, miał także ambicje pisać o sztukach wizualnych, literaturze i filmie. Na stronach ANTENY KRZYKU, których dość ponure opracowanie graficzne najwyraźniej korespondowało z nazwą pisma, znaleźć można było poważną dawkę tekstów o scenie noise, muzyce spod znaku elektroniki, awangardowym jazzie, plastyce z kręgu performance oraz ogólnokulturowych esejów pisanych pod wpływem – by tak rzec – postmodernistycznej refleksji nad kształtem współczesnej nam cywilizacji. Do każdej edycji ANTENY dołączana była płyta CD z muzyką raczej trudno dostępną w polskich sklepach. Pismo przestało się ukazywać w lutym 2001.