Anna Orzelska powieść na tle historycznym.

Tom I:  136 str

Tom II: 116 str 

Anna Karolina Orzelska, także Anna Katarzyna Orzelska (ur. w końcu lipca albo z początkiem sierpnia[1] (6 października lub 23 listopada[2]) 1707 w Warszawie, zm. 27 września 1769 w Grenoble[2]) – córka naturalna Augusta II Mocnego, hrabina, skandalistka, uważana za jedną z piękniejszych kobiet doby baroku. W czasie pobytu w Warszawie w końcu 1706 roku August II poznał Henriettę Renard, mieszczankę, córkę handlarza win. Rezultatem związku były narodziny Anny Katarzyny, o których ojciec dziecka dowiedział się po powrocie do Drezna[1]. Nie wykazywał on zainteresowania losem córki aż do 1723 roku, kiedy została ona przedstawiona królowi. 19 września 1724 roku otrzymała nazwisko Orzelska[1]. Uważa się, że pochodzi ono od „orła”. Król chciał w ten sposób podkreślić jej urodzenie w Polsce, w odróżnieniu np. od Maurycego Saskiego, urodzonego w Saksonii i którego matką była Aurora von Königsmarck.