Ignacy Abramowicz (ur. 14 kwietnia 1890 w Łodzi, zm. 17 lutego 1982 w Gdańsku) – polski naukowiec, lekarz okulista. W 1917 ukończył studia w Warszawie i Moskwie, podjął pracę w Instytucie Oftalmicznym w Warszawie, praktykował również w wojskowych szpitalach okręgowych. W 1923 przeniósł się do Kliniki Okulistycznej Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie w 1926 obronił doktorat, w 1928 przeprowadził habilitację, a w 1934 został profesorem tytularnym. Po zakończeniu wojny rozpoczął pracę najpierw jako kierownik Katedry i Kliniki Okulistycznej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, a od czerwca 1946 jako kierownik Katedry i Kliniki Okulistycznej Akademii Medycznej w Gdańsku - na tym stanowisku pozostał do przejścia na emeryturę w 1962.