Pierwsza w Polsce biografia twórcy Kubusia Puchatka jest jednocześnie najpełniejszą spośród wszystkich istniejących. Pisarska biegłość Ann Thwaite w połączeniu z jej erudycją, dociekliwością, a także umiejętnością znajdywania niewykorzystanych dotąd źródeł gwarantują wciągającą i smakowitą lekturę:

W zasadzie w szkole poszło mu całkiem nieźle. Nie ma jednak wątpliwości, że jedna negatywna opinia, którą otrzymał mając dwanaście lat, zmieniła jego spojrzenie na samego siebie i nastawienie do szkoły. Nauczyła go, by nigdy bezkrytycznie nie przyjmować ocen tych, którzy są u władzy. W jego wypadku była to ocena niesprawiedliwa; władza potrafi być niesprawiedliwa. [...] Westminster sprawiło, że nie potrafiłby zostać urzędnikiem, jednym z ludzi, którzy „jadą rano do pracy i wracają wieczorem na obiad". Niechcący szkoła popchnęła go ku pisarstwu.

Kubuś Puchatek i jego przyjaciele to oczywiście najbardziej znani ze stworzonych przezeń bohaterów, ale nie uważał się za twórcę literatury dziecięcej i pisał głównie dla dorosłych, odnosząc niebagatelne sukcesy jako autor dramatów. Jego książki i sztuki pełne są wątków autobiograficznych (pierwowzorem Krzysia, przyjaciela Puchatka, był syn, Christopher Robin). Niezwykle utalentowany, dowcipny twórca był drażliwym, zamkniętym w sobie człowiekiem. To jedna z przyczyn, dla których jego relacje rodzinne obrosły wieloma legendami. Niektóre z nich, jak opowieści o nieudanym małżeństwie z Dorothy „Daphne" de Sélincourt, mają pokrycie w rzeczywistości. Inne (np. plotka o tym, jakoby Milne nie znosił dzieci) zostają na kartach biografii podważone.
Ann Thwaite subtelnie i ze zrozumieniem opisuje trudne życie jednego z najwybitniejszych (i najbardziej znanych) twórców brytyjskich.