Tematem tego obszernego studium jest renesansowa teoria i praktyka przekładu oraz recepcja piśmiennictwa greckiego w XV wieku. Jest to pierwsza polska publikacja książkowa poświęcona w całości tej problematyce. Autor poddaje analizie przekłady Platona, skupiając uwagę na pracach dwóch wybitnych piętnastowiecznych tłumaczy jego dzieł: Leonarda Bruniego i Marsilia Ficina. Złożoną problematykę przekładu ukazuje na tle przenikania się głównych nurtów umysłowych epoki - humanizmu i scholastyki. Opierając badania na gruntownej analizie porównawczej tłumaczeń z ich greckimi oryginałami, daje pełny i wiarygodny obraz teorii i praktyki przekładu z greki na łacinę w dobie quattrocenta. Z naukowymi walorami pracy koresponduje doskonały język wykładu, łączący precyzję i jasność wysłowienia z elegancją i lekkością stylu. Książka wyróżnia się też niezwykle staranną szatą graficzną.