Dziennik to lektura dla czytelników wymagajacych i wyrafinowanych. Nie jest to bowiem spontaniczny i barwny zapis codzienności ani rejestr zwierzeń i osobistych intymnych wyznań pisarza. To dziennik intelektualisty, który w swych notatkach zawarł wlasną refleksję nad światem, przemyślenia z lektur, ocenę socjologiczną i moralną współczesnych społeczeństw, namysł nad kondycją ludzką, zadumę nad losem emigranta. Nie tylko jednak „wysoka” problematyka czyni te wynurzenia fascynującymi. Głębia myśli, bezwarunkowa uczciwość w ocenianiu otoczeni, ale także siebie samego, błyskotliwość sformułowań, ironiczny dystans do rzeczywistości, finezyjny dowcip –oto co nie pozwala oderwać się od lektury tego niezwykłego dzieła. Bo niewątpliwie jest to dzieło w pełnym tego słowa znaczeniu. Niniejsza edycja jest obszernym wyborem z dziennika, który Sándor Márai rozpoczął pisać w 1943 roku i prowadził aż do śmierci. Sándor Márai właściwie Sándor Károly Henrik Grosschmid de Mára (ur. 11 kwietnia 1900 w Kassa, Austro-Węgry (obecnie Koszyce na Słowacji); zm. 22 lutego 1989 w San Diego) – węgierski prozaik, poeta, publicysta. Autor licznych powieści oraz pisanego przez wiele lat Dziennika. Pochodził ze starej rodziny saskich osadników. Jego ojciec Géza Grosschmid (1872-1934) był adwokatem. Dzieciństwo spędził w Koszycach. Tam również rozpoczął edukację w szkole średniej, którą kontynuował następnie w Preszowie i Budapeszcie, gdzie też rozpoczął studia. Ożenił się z Iloną Metzner (Lolą), rok od niego starszą, również pochodzącą z Koszyc. Przeżyli razem 62 lata. W 1928 r. razem z żoną powrócił na Węgry i osiadł w Budapeszcie. W 1930 rozpoczął pisać w stylu realistycznym. Był pierwszym autorem tłumaczącym dzieła Kafki oraz publikującym teksty krytyczne na temat jego dorobku literackiego. W krótkim czasie osiągnął literacki sukces, a jego dzieła zostały przetłumaczone na angielski, francuski, włoski, hiszpański, portugalski, fiński, chorwacki, czeski, turecki, szwedzki i duński. Był krytycznie nastawiony zarówno do autorytarnych rządów admirała Horthy'ego, jak i sowiecko-komunistycznej dyktatury. Jego teść - Żyd, zginął w 1944. Pisarz pomagał w ukrywaniu żydowskich dzieci. ! Uwagi: Oprawa delikatnie zarysowana.