Narodowa Demokracja, ruch narodowy lub obóz narodowy (popularna nazwa endecja od skrótu ND) – polski ruch polityczny o ideologii nacjonalistycznej, powstały pod koniec XIX wieku. Głównym ideologiem i współzałożycielem Narodowej Demokracji był Roman Dmowski. Za początek ruchu narodowego uważa się powstanie w 1887 roku dwóch tajnych organizacji: Ligi Polskiej, założonej w Genewie przez weterana powstania styczniowego Zygmunta Miłkowskiego i Związku Młodzieży Polskiej „Zet” założonego w Krakowie, przez Zygmunta Balickiego. W 1888 Zet włączono do Ligi. W 1893 radykalni działacze Ligi Roman Dmowski, Teofil Waligórski, Karol Raczkowski, Jan Ludwik Popławski i Zygmunt Balicki przejęli władzę w organizacji przez zamach, zmienili nazwę na Liga Narodowa i sformułowali program polityczny oparty na zasadach pragmatyzmu, efektywnej organizacji pracy politycznej i ideologii nacjonalizmu. Głównym organem prasowym ruchu był założony przez Dmowskiego w 1895 „Przegląd Wszechpolski”, wydawany we Lwowie, od 1901 w Krakowie i kolportowany na terenie wszystkich zaborów. ! Uwagi: Oprawa zarysowana , zabrudzona i wytarta. Brzegi stron zakurzone. Kartki pożółkłe.