Druga, po Starym Testamencie, część Biblii chrześcijańskiej; zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego. Są one skierowane do osób indywidualnych lub wspólnot chrześcijańskich. Do czasów współczesnych przekazany w postaci odpisów i kopii, z których najstarsze manuskrypty pochodzą z II wieku, a pełny odpis z IV wieku. Pierwsze cztery księgi zbioru to ewangelie. Ogłaszają one Dobrą Nowinę poprzez opowieści o Jezusie – jego narodzinach, życiu, nauczaniu, cudach, ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu. Wszystkie cztery księgi są anonimowe, choć tradycyjnie przypisywane Mateuszowi, Markowi, Łukaszowi i Janowi. Wczesnochrześcijańskie źródła z II wieku podają, że Mateusz i Jan byli uczniami Jezusa, natomiast Marek był sekretarzem Piotra Apostoła, a Łukasz towarzyszem wypraw misyjnych Pawła z Tarsu. Następną księgą są Dzieje Apostolskie, napisane przez tego samego anonimowego autora co trzecia ewangelia. Badacze nazywają go nadal Łukaszem, chociaż nie mają pewności co do jego tożsamości. Księga jest dalszym ciągiem ewangelii i opowiada o dziejach pierwszych chrześcijan, począwszy od wydarzeń bezpośrednio po śmierci Jezusa. Jej głównym tematem jest rozszerzanie się chrześcijaństwa w Cesarstwie Rzymskim, zarówno wśród Żydów, jak i pogan, przede wszystkim poprzez opowieści o misjonarskiej pracy Pawła z Tarsu. Dalszą część zbioru wypełnia dwadzieścia jeden „listów”, to znaczy pism skierowanych do chrześcijańskich wspólnot bądź osób indywidualnych. Nie wszystkie one są, ściśle rzecz biorąc, pozostałościami po korespondencji. List do Hebrajczyków na przykład, wydaje się być wczesnochrześcijańską mową, a pierwszy list Jana rodzajem traktatu doktrynalnego, jednakże wszystkie dwadzieścia jeden ksiąg nazywa się tradycyjnie „listami”. Z tekstu trzynastu z nich wynika, że ich autorem jest Paweł z Tarsu, chociaż wielu badaczy kwestionuje jego autorstwo części z tych utworów. Większość z listów jest odpowiedzią na teologiczne i praktyczne problemy wspólnot chrześcijańskich, do których są adresowane. O ile ewangelie i Dzieje Apostolskie są przede wszystkim opowieściami o początkach chrześcijaństwa, to listy skupiają się na wierze, moralności i życiu codziennym wspólnot. Zbiór zamyka księga Objawienia, najstarszy zachowany tekst chrześcijańskiej apokaliptyki. Napisana przez proroka o imieniu Jan opowiada o przyszłych wydarzeniach, które doprowadzą do powtórnego przyjścia Jezusa – kulminacji chrześcijańskiej wizji człowieka i historii. ! Uwagi: Brzegi stron lekko zakurzone. Oprawa zabrudzona, wytarta. Strony lekko pożółkłe.