Witold Czachórski (ur. 29 czerwca 1915 w Kijowie, zm. 18 czerwca 1995 w Warszawie) – polski prawnik, nauczyciel akademicki, profesor nauk prawnych. Zajmował się głównie prawem cywilnym (np. prawem zobowiązań), lecz zasłynął również dzięki uprawianiu prawa porównawczego. Poza Polską wykładał na Wydziale Prawa Porównawczego w Strasburgu a przedtem w Luksemburgu. Życiorys Był synem Juliana (buchaltera) i Anny Haliny z Lenartowiczów. W 1948 roku obronił doktorat z prawa na Uniwersytecie Warszawskim (na podstawie rozprawy Odpowiedzialność cywilna osób prawnych za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym), a w 1954 został tamże profesorem nadzwyczajnym prawa cywilnego. Od 1962 roku był profesorem zwyczajnym. W 1971 roku został członkiem-korespondentem, a w 1980 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Zasiadał w prezydium Komitetu Nauk Prawnych PAN – był wiceprzewodniczącym (1963–1971), a następnie przewodniczącym (1978–1980). W latach 1989–1992 wchodził w skład Prezydium PAN. W 1984 znalazł się w gronie członków reaktywowanego Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Był również członkiem Międzynarodowej Akademii Prawa Porównawczego w Hadze oraz Przewodniczącym Komisji ds. Reformy Prawa Cywilnego przygotowującej nowelizację Kodeksu cywilnego w roku 1990. W 1979 roku Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej przyznał mu tytuł doktora honoris causa. Został także uhonorowany tym wyróżnieniem przez uniwersytet w Gandawie. Pozostawił po sobie wiele książek i podręczników z dziedziny prawa, cenionych przez prawników na całym świecie (m.in. Czynności prawne przyczynowe i oderwane w polskim prawie cywilnym, 1952; Zarys prawa zobowiązań, część ogólna, 1952; Własność osobista w świetle Konstytucji PRL, 1956; Zbieg odpowiedzialności cywilnej według kodeksu zobowiązań, 1960; Prawo zobowiązań w zarysie, 1968; Zobowiązania. Zarys wykładu, 1974). ! Uwagi: Oprawa wytarta i zabrudzona. Brzegi stron zakurzone i zabrudzone.