Niniejszy kurs, który udostępniamy czytelnikom nawiązuje do działalności polskich parapsychologów, ezoteryków, okultystów reprezentujących najrozmaitsze kierunki wiedzy duchowej w okresie międzywojennym. Jest on dziełem anonimowego autora przeznaczonym i adresowanym w formie listów - lekcji do uczniów skupionych w jednym z ówczesnych stowarzyszeń. Celem kursu jest wykształcenie ludzi o silnej woli, wytrwałych, dzielnych, pełnych energii i wiary w siebie, ludzi o zdrowej duszy i zdrowym, należycie funkcjonującym i posłusznym naszej woli ciele. Zawiera 47 listów. Okultyzm (łac. occulere = „skrywać”) – wiedza o niewidocznych dla zmysłów istotach mocach i możliwościach, które ukryte są we wszechświecie i człowieku, wiedza o wychodzących poza poznanie zdolnościach ludzkich i ich podporządkowaniu, związane z tą wiedzą magiczne rytuały, praktyki medytacyjne i ćwiczenia, a także synonim ezoteryki. Termin okultyzm ma często znaczenie pejoratywne. W szerszym znaczeniu terminem okultyzm określa się gnozę, magię i mistykę. Okultyzm w znaczeniu systemu wiedzy zajmuje się światem i człowiekiem, przy czym przedmioty badań w tym przypadku podzielone są na dwie triady: makrokosmos – świat duchowy, świat astralny, świat eteryczno-fizyczny oraz mikrokosmos – duch, dusza, ciało. Okultyzm w znaczeniu praktyk rytualnych, medytacyjnych i ćwiczeniowych umożliwia poznanie i korzystanie z własnych mocy i mocy istot nadnaturalnych dzięki systematyzacji myśli, uczuć, ćwiczeń wolitywnych i odczuć fizjologicznych. W tym przypadku to człowiek jest narzędziem poznawczym. Okultyzm, zajmujący się niewidocznymi dla zmysłów istotami, różni się w ich badaniu od religii tym, że dąży najpierw do ich poznania (gnoza) wraz z późniejszym wolitywnym oddziaływaniem na nie (magia). ! Uwagi: Oprawa lekko zarysowana. Brzegi stron nieco zakurzone.