1. Rafael, 143 s., 2005.
2. Cezane, 143 s., 2005.
3. Rembrandt, 143 s., 2005.
4. da Vinci, 143 s., 2005.
5. Moriet, 143 s., 2005.
6. Ganguin, 143 s., 2005.
7. Bosch, 143 s., 2005.
8. van Gogh, 143 s., 2005.
9. Tytan, 143 s., 2006.
10. Caravaggioiotto, 143 s., 2006.
11. Velazquez, 143 s., 2006.
12. Giotto, 143 s., 2006.
13. Friedrich, 143 s., 2006.
14. Duver, 143 s., 2006.
15. Goya, 143 s., 2006.
16. Pierro della Francesca, 143 s., 2005.
17. Manet, 143 s., 2006.
18. El Greco, 143 s., 2006.
19. Renoir, 143 s., 2005.
20. Vermeer, 143 s., 2006.
21. Klimt, 143 s., 2006.
22. Turner i Constable, 143 s., 2006.
23. Rubens, 143 s., 2006.
24. Modigliani, 143 s., 2006.
25. Michał Anioł, 143 s., 2006.
26. Degas i impresjoniści, 143 s., 2006.
27. Conaletto i wedutyści, 143 s., 2006.
28. Hopper, 143 s., 2006.
29. Giorgione, 143 s., 2006.
30. van Eyck, 143 s., 2006.
31. Schiele i ekspresjoniści, 143 s., 2006.
32. Mantegna, 143 s., 2006.
33. Rossetti i Prerafaelici, 143 s., 2006.
34. Bruegel, 143 s., 2006.
35. Bolticelli, 143 s., 2006.
36. Toulouse - Lantrec, 143 s., 2006.
37. Antonello da Messina, 143 s., 2006.
38. Hokusai, 143 s., 2006.
39. Brunelleschi, 143 s., 2006.
40. Picasso, 143 s., 2005.
41. Wielki Słownik Malarzy TOM I A - Dek, 125 s., 2006.
42. Wielki Słownik Malarzy TOM II Del - Leg, 125 s., 2006.
43. Wielki Słownik Malarzy TOM III Len - Raf, 125 s., 2006.
44. Wielki Słownik Malarzy TOM IV Ran - Z, 143 s., 2006.
45. Sztuka Średniowiecza, 143 s., 2007.
46. Sztuka Renesansu, 143 s., 2007.
47. Sztuka Baroku i Klasycyzmu, 143 s., 2007.
48. Sztuka Romantyzmu, 143 s., 2007.
49. Sztuka XIX w., 143 s., 2007.
50. Sztuka Nowoczesna, 143 s., 2007.
Klasycyzm to kierunek w sztuce zapoczątkowany w renesansie, obecny w kulturze do końca XVIII wieku, a w niektórych krajach nawet dłużej.
Jego nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa classicus, które oznacza „doskonały”, ale też – „wyuczony”. Doskonałość owa polegała przede wszystkim na zachowaniu proporcji, wiernym odtwarzaniu rzeczywistości, dbałości o harmonię i symetrię. Tak pojmowali piękno starożytni Grecy i Rzymianie. Od nich wzór ten przejęli twórcy renesansu, a z kolei za ich pośrednictwem przetrwał on aż do czasów oświecenia.
Szczytowa faza europejskiego klasycyzmu przypada na pierwszą połowę XVII wieku. W późniejszych latach oświecenia dominowały takie nurty jak: manieryzm, rokoko i sentymentalizm. Wszystkie one bazowały w jakiś sposób na klasycyzmie, kontynuując pewne tradycje, a polemizując z innymi, zawsze jednak traktując klasycyzm jako punkt odniesienia.
! Uwagi:
Oprawy nieznacznie wytarte, delikatnie zakurzone brzegi stron.