Filozofia – (stgr. φιλοσοφία od: stgr. φιλο - miłość i stgr. σοφία - mądrość, tłumaczone jako „umiłowanie mądrości”) – systematyczne i krytyczne rozważania na temat podstawowych problemów i idei, dążące do poznania ich istoty, a także do całościowego zrozumienia świata. Znaczenie terminu filozofia ulegało zmianie i nie można go definiować w oderwaniu od jego historii. Ze względu na cele jakie sobie stawia, filozofię można też rozumieć jako naukę lub jako oświecenie. Filozofia rozumiana jako nauka, stawia sobie za zadanie prawdziwe i obiektywne poznanie danego przedmiotu. Z tak rozumianej filozofii wywodzą się współczesne szczegółowe dyscypliny naukowe i taka jest większość współczesnej filozofii akademickiej. „Filozofia jako oświecenie” nastawiona jest natomiast na subiektywny podmiot. Jej zadaniem jest dokonanie oświecenia – przemiany filozofującego podmiotu. Oba znaczenia terminu filozofia często się przenikają w dziełach i życiu poszczególnych filozofów. Pojęcia filozofii i filozofa pojawiły się w starożytnej Grecji ok. VI/V w. p.n.e. Po raz pierwszy poświadczone są u Herodota. Początkowo oznaczały szeroko rozumianą ciekawość intelektualną i poszukiwanie wiedzy. Ściślejszy sens terminom nadał Platon, a za nim Arystoteles. Celem filozofii miała być teoria (θεωρία, theorίa), czyli poznanie prawdziwej rzeczywistości, w odróżnieniu od wiedzy pozornej czy przemijającej (δόξα, doksa), a także od wiedzy praktycznej (πρᾶξις, praksis). Zasadnicze zmiany w sposobie filozofowania i zainteresowaniach filozofii określić można mianem zmiany paradygmatów. Wyróżnić można trzy, następujące po sobie paradygmaty: ontologiczny, mentalistyczny i lingwistyczny. ! Uwagi: Oprawa lekko zarysowana i wytarta. Brzegi stron minimalnie zakurzone.