Będziemy mówić o chrystianizacji wsi dokonywanej na różnych poziomach i przyjmującej różne formy: od postanowień biskupów oraz zaleceń synodów metropolitalnych i diecezjalnych, w których -wyprzedzając dalsze rozważania - chcielibyśmy widzieć artykulację strategii misyjnej Kościoła oraz działań kontrolnych wobec duchowieństwa sprawującego pieczę nad duszami wiernych, poprzez opra-cowywanie i upowszechnianie wzorców nauczania religijnego (czyli przede wszystkim zbiorów kazari), aż po skierowane już bezpośrednio do chłopów duszpasterstwo parafialne, obejmujące bardzo szeroki zakres poshig religijnych, oddziaływań itd. Zauważmy w tym miejscu, że duża część mieszkariców wsi, zwłaszcza w parafiach położo-nych daleko od ośrodków miejskich, zapewne utożsamiala Kościół z miejscowym plebanem i jego wikarym lub wikarymi. Oczywiste, mówimy tu przede wszystkim o dyrektywach i kierunkach działań określanych i podejmowanych przez Kościół oraz o ich realizacji przez duchowieństwo, głównie niższego szczebla. Zauważmy jednak, że pewien wpływ na postawy i praktyki religijne ludności wiejskiej mieli także ludzie świeccy górujący nad nią pozycją spo-łeczną i prestiżem: idzie tu naturalnie o przedstawicieli szlachty i rycerstwa - właścicieli dó do których należała wieś parafialna. Można uchwycić pewne zjawiska świadczące o tym. ! Uwagi: Oprawa nieco zarysowana i wytarta. Brzegi stron trochę zakurzone i zabrudzone, lekko zarysowane i wytarte.