W najobszerniejszej i najważniejszej wypowiedzi politycznej Conrada, szkicu Autokracja i wojna (1905) Polska jest wymieniona jako ofiara zaborczego imperializmu niemieckiego i rosyjskiego, która łączy te państwa wspólną winą. Tom Ze wspomnień (1912) zawiera obszerne i wzruszające fragmenty, w których autor opowiada o przeżyciach dzieciństwa i członkach najbliższej rodziny. Opowiadanie Książę Roman (1910, włączone do pośmiertnego tomu Opowieści zasłyszane) przedstawia dzieje księcia Romana Sanguszki, który „z przekonania” dołączył do wojsk powstania listopadowego przeciw Rosji w roku 1830 i wzięty do niewoli skazany został na ciężkie roboty w kopalniach syberyjskich. Czytamy tam o Polsce jako o „Tym kraju, który żąda, by kochać go bardziej, niż jakikolwiek kraj był kochany, żałobną miłością, jaką darzy się niezapomnianych zmarłych, i uczuciem płomiennym, niewygaszalnym, beznadziejnym, jakie tylko żywy, oddychający i ciepły ideał może w naszych piersiach wzniecić ― na dumę naszą, na umęczenie, na triumf nasz i zagładę”. W roku 1914, pod wpływem odnowionych kontaktów z rodakami, Conrad ułożył memorandum, zawierające jego plany działań na rzecz Polski i Wielkiej Brytanii. Szkic Jeszcze raz w Polsce (zamieszczony później w tomie O życiu i literaturze) opisuje wyprawę Conrada z rodziną do Polski w r. 1914 i jest wyrazem rozczarowania postawą władz brytyjskich uznającą sprawę polską jako wewnętrzny problem Rosji. Dwa lata później (1916) w specjalnej Nocie w sprawie polskiej (także ogłoszonej w O życiu i literaturze) złożonej w brytyjskim ministerstwie spraw zagranicznych, Conrad zaproponował odbudowę państwa polskiego pod protektoratem Wielkiej Brytanii i Francji. („Całkiem niemożliwe. Rosja nigdy nie podzieli się wpływami w Polsce z mocarstwami zachodnimi” ― brzmiał komentarz ministra lorda Greya). Odrodzenie niepodległej Polski (po 123 latach rozbiorów) Conrad powitał z radością, ulgą, ale także zawstydzeniem z powodu własnej niewiary w jego możliwość. Ogłosił szkic Zbrodnia rozbiorów (1919, także włączony do tomu O życiu i literaturze), który jest emocjonalnym apelem o zrozumienie i poparcie dla odbudowywanego państwa i przypomnieniem cierpień narodu polskiego. W roku 1920, kiedy wojska polskie walczyły o ocalenie kraju przed inwazją wojsk sowieckich, wysłał kablogram, popierający Polską Pożyczkę Rządową: „Dla Polaków poczucie obowiązku i niezniszczalna świadomość narodowa, zachowana w sercach broniona rękami bezpośrednich przodków w otwartych bojach z potęgą trzech mocarstw i w nieugiętym ponad stuletnim oporze przeciw miażdżącemu uciskowi ― stanowią dostateczną pobudkę do współpracy przy odbudowie niezależnej godności i użyteczności odrodzone Rzeczypospolitej”. Dzieła obejmują: T.1 - Szaleństwo Almayera - 251 s. T.2 - Wyrzutek 371 s. T.3 - Murzyn z załogi Narcyza -197 s. T.4 - Opowieści niepokojące -221 s. T.5 - Lord Jim -439 s. T.6 - Młodość i inne opowiadania - 353 s. T.7 - Tajfun- 294 s. T.8 - Nostromo -597 s. T.9 - Zwierciadło morza - 220 s. T.10 - Tajny agent -323 s. T.13 - Ze wspomnień -160 s. T.18 - Smuga cienia- 142 s. T.19 - Złota strzała -377 s. T.20 - Ocalenie -484 s.221 s. T.21 - O życiu i literaturze T.23 - W zawieszeniu -271 s. T.24 - Opowieści zasłyszane. Siostry - 165 s. T.25 - Ostatnie szkice - 251 s. T.26 - Spadkobiercy. Charakter przestępstwa -278 s. T.27 - Przygoda - 588 s. Wydane w latach 1972 - 1974. ! Uwagi: Oprawy lekko zabrudzone i wytarte. Brzegi stron lekko zakurzone i zabrudzone. Strony lekko pożółkłe. Brak tomu 11,12,14,15,16,17,22