Eseje metafizyczne to jedna z najważniejszych polskich książek filozoficznych ostatnich lat. W 1998 roku uhonorowano ją Nagrodą im. Jana Długosza. Barbara Skarga podejmuje w niej refleksję nad tożsamością - pojęciem bardzo często używanym w debacie publicznej, a jednocześnie w samej filozofii podejrzanym i z tego powodu niepogłębionym. Autorka skupia się na jego metafizycznej analizie, odwołując się m.in. do rozważań Heideggera i Lévinasa. Barbara Skarga podejmuje w książce refleksję nad tożsamością - pojęciem bardzo często używanym w debacie publicznej, a jednocześnie w samej filozofii podejrzanym i z tego powodu niepogłębionym. Autorka skupia się na jego metafizycznej analizie, odwołując się m.in. do rozważań Heideggera i Lévinasa. „Nie podzielam tezy o śmierci człowieka ani niechęci do humanizmu w jego rozmaitych wymiarach”, pisze we wstępie. „Nie sądzę, by wszelkie filozofie, które coś mówią o człowieku, należało uznać za błędne, ulegające iluzjom”. Książka Barbary Skargi to powrót do fundamentalnych pytań o ludzką kondycję. ! Uwagi: Trochę zakurzone brzegi stron. Lekko wytarta oprawa.