W książce wyczerpująco omówiono wiele metod i systemów gry, które pozwalają osiągnąć maksymalne korzyści z inwestowania w obrębie jednej sesji. Jak wykazano, na coraz bardziej zmiennych rynkach kontraktów terminowych inwestowanie jednosesyjne ma dużą przewagę nad inwestowaniem pozycyjnym. Podmiot zarządzający nie zawsze jest tym, który wyznacza cele. Przykładem takiej sytuacji może być organizacja wojskowa, która ma do spełnienia określoną misję, ale ani ona sama, ani jej dowódcy (podmioty zarządzające) nie formułują tej misji. Formułują natomiast zadania (co jest do zrobienia) oraz określają wartości docelowe (ang. targets), czyli wyniki, jakie należy osiągnąć. Przykład ten pokazuje, że organizacja jest środkiem osiągania celów, a więc jest przedmiotem zarządzania. Inne typowe przedmioty zarządzania mające tożsamość to gospodarstwo, grupa ludzi, jednostka. Zazwyczaj wypełniają one klasyczne funkcje zarządzania, więc – pomijając wyjątki – powiemy, że przedmiot zarządzania mający tożsamość jest na ogół podmiotem zarządzania. Z wyjątkiem szczególnych przypadków, jak np. zarządzanie osobistym budżetem przez pojedynczą osobę albo prowadzenie gospodarstwa w pełni samowystarczalnego, osiąganie zamierzonych wyników zależy częściowo od działania innych podmiotów. Zatem zarządzanie obejmuje także relacje (związki) podmiotu z otoczeniem. Każdy podmiot w swym działaniu wykorzystuje zasoby. Zasoby są przedmiotem zarządzania. Do najważniejszych należą zasoby ludzkie (siła robocza i jej kwalifikacje), zasoby finansowe, aktywa materialne (środki trwałe) i czas. Ostatnio coraz większego znaczenia w działaniu organizacji nabierają zasoby środowiska naturalnego oraz zasoby niematerialne (np. licencje, prawa autorskie), wiedza i relacje z otoczeniem społeczno-gospodarczym zaliczane do zasobów kapitału niematerialnego. Zatem w zarządzaniu zasobami wyróżniamy najczęściej. ! Uwagi: Obwoluta jest lekko zarysowana i wytarta, brzegi stron są nieco zakurzone.