Spis treści: Interpretacja w przeżyciach estetycznych Jakości zmysłowe Układy w przestrzeni lub czasie, nie oparte na stosunkach jakościowych Układy barw i form przestrzennych Organizacja tonów w muzyce Wygląd realnych przedmiotów Dwie rzeczywistości w sztuce Zagadnienie realizmu Sposób ujęcia treści i stosunek do przyjętego z góry tematu Bezpośrednie piękno przedmiotu odtwarzającego Wartość odtwarzanej rzeczywistości Sztuka symboliczna ,,Harmonia między treścią a formą" Oznaki ekspresyjne Wyrażenie stanów psychicznych a wartość estetyczna Dwa pojęcia ekspresji w estetyce Przyroda i sztuka ... Stanisław Ossowski (ur. 22 maja 1897 w Lipnie, zm. 7 listopada 1963 w Warszawie) – polski socjolog, metodolog nauk społecznych i teoretyk kultury. Profesor Uniwersytetu Łódzkiego (lata 1945-1947) i Uniwersytetu Warszawskiego (lata 1947-1963). Mąż Marii Ossowskiej. Studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Jego nauczycielami byli m.in. Tadeusz Kotarbiński, Jan Łukasiewicz i Władysław Tatarkiewicz. Studiował też w Paryżu (Collège de France), w Rzymie i w Londynie (m.in. u Bronisława Malinowskiego). Brał udział w wojnie 1920 roku. W okresie międzywojennym nauczyciel języka polskiego w Prywatnym Żeńskim Gimnazjum Cecylii Plater-Zyberkówny. Doktorat (Analiza pojęcia znaku, 1925) napisał u Tadeusza Kotarbińskiego na UW. Brał udział w kampanii wrześniowej. Okupację spędził we Lwowie i w Warszawie. Uczył socjologii na podziemnym uniwersytecie. Po wojnie najpierw związany z Uniwersytetem Łódzkim, od 1948 roku z UW. W 1951 roku usunięty z uniwersytetu z przyczyn politycznych. Przywrócony na fali odwilży popaździernikowej. W 1957 roku współtworzył Polskie Towarzystwo Socjologiczne, w latach 1959-1962 był wiceprzewodniczącym Międzynarodowego Towarzystwa Socjologicznego. Ossowski był jednym z największych autorytetów intelektualno-moralnych w powojennej Polsce, przyczynił się w znacznym stopniu do odbudowy znaczenia socjologii polskiej. Był przedstawicielem orientacji humanistycznej, dostrzegał zasadnicze różnice pomiędzy naukami przyrodniczymi a społecznymi. Sądził, że wszystkie zjawiska życia społecznego mają aspekt świadomościowy. Na przykład więź społeczna, szczególnie etniczna czy narodowa, jest efektem wyobrażeń i przekonań. Ich formy patologiczne takie jak rasizm czy szowinizm Ossowski zdecydowanie piętnował, chwaląc jednocześnie przejawy pozytywne takie jak patriotyzm („ojczyzna prywatna” lub „ojczyzna ideologiczna”). Przez całe życie pisał dziennik, którego fragmenty ukazały się w kwartalniku Kultura i Społeczeństwo (1983/84). W 2013 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Lipna ! Uwagi: Oprawa podarta i wytarta. Brzegi stron zakurzone i zabrudzone. Strony pożółkłe. Książka zawiera naklejki, pieczątki i adnotacje pobiblioteczne.