Dzieło to poświęcone jest drogom rozwoju myśli architektonicznej i urbanistycznej od okresu Odrodzenia do najświeższych czasów oraz ówcześnie panującym tendencjom w tej dziedzinie. Autor ma na te zagadnienia spojrzenie własne i poglądy w wielu punktach skrajnie różniące się od konwencjonalncych, ale oparte na gruntownej analizie warunków bytowych i prądów społecznych oraz tendencjach rozwojowych sztuki. egfried Giedion (ur. 14 kwietnia 1888 w Pradze, zm. 10 kwietnia 1968 w Zurychu) – szwajcarski historyk architektury, znawca architektury współczesnej. Początkowo studiował mechanikę, później historię sztuki (pod kierunkiem H. Wölfflina), 1923 zetknął się w Weimarze ze środowiskiem Bauhausu. W 1925 podjął współpracę z Le Corbusierem, 1928-1956 zajmował stanowisko sekretarza generalnego CIAM, jednocześnie 1938-1939 wykładał na Uniwersytecie Harvarda w Cambridge, a 1948-1959 na politechnice w Zurychu. Napisał m.in. prace Przestrzeń, czas, architektura (1941, wyd. pol. 1968) i Mechanization Takes Command (1948), które ukazują źródła i drogi rozpowszechniania się w architekturze racjonalizmu, a także prace Ewige Gegenwart. Die Anfänge der Architektur (1965), Phänomen des Wandels (1969) i Wege in die Öffentlichkeit (1987). ! Uwagi: Oprawa nieco zarysowana i naddarta. Brzegi stron minimalnie zakurzone. Kartki pożółkłe.