Wybór tekstów z ontologii fenomenologicznej. Władysław Stróżewski (ur. 8 czerwca 1933 w Krotoszynie) – filozof, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego (prowadził m.in. zajęcia z estetyki w Studium Literacko-Artystycznym), filozofii w Akademii Muzycznej w Krakowie (od 1972 przez ponad 20 lat) oraz Akademii Ignatianum w Krakowie. Członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK). Członek Collegium Invisibile. Ukończył Liceum ogólnokształcące w Koźminie Wielkopolskim, gdzie jego nauczycielem był Jerzy Klinger. Po nim rozpoczął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W roku 1957 rozpoczął pracę w Katedrze Historii Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Uczeń profesorów Stefana Swieżawskiego, Mieczysława Alberta Krąpca, Romana Ingardena i Izydory Dąmbskiej. Redaktor naczelny "Kwartalnika Filozoficznego" i przewodniczący Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim i Akademii Ignatianum w Krakowie. Kontynuuje przede wszystkim tradycję fenomenologii Ingardena. Do najważniejszych kwestii rozwijanych przez Stróżewskiego należą zagadnienie negacji i niebytu, problematyka twórczości, aksjologiczna struktura człowieczeństwa, hermeneutyka boskości, piękna i podstawowych kategorii ontologicznych. W listopadzie 2002 r., za książkę O wielkości. Szkice z filozofii człowieka, otrzymał Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca. W 2003 roku Uniwersytet Jagielloński przyznał mu tytuł doktora honoris causa. 22 października 2009 uroczyste odnowienie doktoratu na KUL.