Czesław Kordziński (ur. 1923 w Wilnie, zm. 20 listopada 1988 w Krakowie) – polski inżynier, specjalista w dziedzinie silników spalinowych.Uczęszczał do Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej trafił do Rumunii, gdzie zdał maturę i podjął studia na politechnice w mieście Timișoara. Po wojnie powrócił do Polski i dokończył studia wyższe z tytułem inżyniera o specjalności lotniczej na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczej w Krakowie. W pracy naukowej skupił się na tematyce silników spalinowych o zapłonie iskrowym. Od 1948 był pracownikiem naukowym w Katedrze Silników Spalinowych na AG. Uzyskał tytuły naukowe doktora nauk technicznych w 1959 i doktora habilitowanego w 1961. Awansował od stanowiska asystenta do docenta i kierownika (1961-1953) Katedry Silników Spalinowych na Politechnice Krakowskiej. Został zastępcą dyrektora powołanego w 1970 Instytutu Pojazdów Samochodowych i Silników Spalinowych Politechniki Krakowskiej. Od 1970 do 1988 pełnił funkcję kierownika Zakładu Silników Spalinowych z Silnikiem Iskrowym. W 1973 mianowany profesorem nadzwyczajnym. Od 1983 do 1985 kierował Centrum Uczelniano-Przemysłowego. W 1986 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego Publikował prace w zakresie swojej działalności naukowej, był członkiem rad naukowych. Od 1965 do 1987 współpracował w punkcie konsultacyjnym przy Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan” w Sanoku. Zmarł 20 listopada 1988 w Krakowie. Został pochowany 25 listopada 1988 na tamtejszym Cmentarzu Rakowickim (kwatera LXXIV, rząd 11, miejsce 2