Korespondencja między Hannah Arendt a Martinem Heideggerem, prowadzona z niewielką przerwą przez pięćdziesiąt lat, to świadectwo niezwykłego związku, który łączył tych dwoje wybitnych przedstawicieli dwudziestowiecznej humanistyki – związku o charakterze nie tylko intelektualnym i duchowym, lecz także uczuciowym i bardzo intymnym. O jego właściwej naturze, daleko wykraczającej poza relację uczennica-nauczyciel i utrzymywanej w tajemnicy, świat dowiedział się stosunkowo niedawno z biografii Hannah Arendt napisanej w 1982 roku przez Elisabeth Young-Bruehl. Od tamtej pory relacja Arendt-Heidegger stała się przedmiotem domysłów, spekulacji i plotek, znajdujących swój wyraz nawet w publikacjach książkowych. Dopiero niniejsza, pełna edycja tej niezwykłej korespondencji, opatrzona wnikliwym komentarzem, pozwala wyrobić sobie zdanie o tym, co naprawdę łączyło tych dwoje niezwykłych ludzi.