Los sprawił, że jestem ostatnim z Karskich, który przeżył dzieciństwo, młodość i znaczną część lat dojrzałych w domu ojców, w niepowtarzalnej atmosferze jego zwyczajów i tradycji, wśród ludzi związanych z naszym domem od pokoleń. Mnie właśnie było sądzone opuścić ten dom na zawsze i na mnie urywa się ciąg żyjącej w nim rodziny. Nie urywa się jednak serdeczna i duchowa więź z gniazdem rodzinnym i zachowując w sercu jego żywy obraz, pragnę przekazać go moim dzieciom i wnukom. Po to właśnie piszę te wspomnienia, aby dać im wyobrażenie o naszym życiu we Włostowie w ostatnim 40-leciu jego istnienia, opisać jego urok i niezmienne wartości duchowe stamtąd wyniesione, oraz smak pracy na własnej, odziedziczonej po pradziadach ziemi. Michał Szymon Karski (z treści pamiętnika) Jeśli poszukujemy wiernego obrazu życia codziennego ziemian to nie sposób pominąć pamiętników. Dowiemy się z nich nie tylko o rytmie dnia, wyzwaniach gospodarowania majątkiem dla każdej pory roku, wnętrzach rodowych siedzib, otaczających ich przedmiotach, ulubionych potrawach, dzielonych pasjach, wpajanych zasadach wychowania, ale co niemniej ciekawe, poznamy bliżej ludzi, zarówno domowników jak i pracowników majątków, mieszkańców pobliskich wsi, duchownych, uczonych, artystów, wpływowe postacie regionu i państwa, a niekiedy także koronowane głowy europejskich dworów. W istocie Pamiętniki Szymona Karskiego przenoszą czytelnika w ten bogaty ziemiański świat. Jakub Greloff (z opracowania naukowego)