Lam Stanisław (1891-1965), polski krytyk i historyk literatury, wydawca. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Od 1919 w Warszawie, gdzie był m.in. redaktorem Tygodnika Ilustrowanego (1920-1924), serii książkowej Biblioteka Laureatów Nagrody Nobla oraz redaktorem naczelnym znanego wydawnictwa Trzaska, Evert i Michalski (1924-1939), inicjując i współtworząc edycje kilku nowoczesnych encyklopedii uniwersalnych, a także cyklicznych publikacji, jak: Polska, jej dzieje i kultura (1928-1932), Wielka literatura powszechna (1930-1933). 1934-1939 redaktor przeglądu informacyjno-krytycznego Nowa Książka. W czasie II wojny światowej we Francji, dwukrotnie więziony przez gestapo. Od 1944 kierownik Księgarni Polskiej w Paryżu, gdzie wydał m.in. uzupełnioną przez siebie Literaturę polską od jej początków do chwili obecnej A. Brücknera (1948), Tysiąc lat kultury polskiej (1956), Antologię polskiej poezji 1939-1945 (1945), antologię Proza polska 1939-1945 (tom 1-3, 1946), Podręczną encyklopedię powszechną A-Z (1954). Także liczne opracowania, szkice historycznoliterackie, biografie, wspomnienia Życie wśród wielu (1968).