Tom I - 363 s. Tom II - 447 s. Zygmunt (Napoleon Stanisław Adam Ludwik) Krasiński. Wybitny twórca romantyczny, poeta, prozaik, dramatopisarz i filozof. Urodził się 19 lutego 1812 w Paryżu, zmarł 23 lutego 1859 tamże. Studiował prawo w Warszawie. W 1829 wyjechał do Genewy i od tej pory mieszkał za granicą, głównie we Włoszech i Francji. W Genewie poznał Adama Mickiewicza, który miał duży wpływ na jego dojrzewanie intelektualne. Prowadził pogłębione studia nad literaturą i filozofią europejską. Jego poglądy kształtowały się pod wpływem lektur takich myślicieli, jak Pierre-Simon Ballanche, Joseph de Maistre, Jules Michelet, Johann Gotfried Herder, Friedrich Wilhelm von Schelling. Z autorów polskich poza Mickiewiczem najbliższy był mu światopoglądowo August Cieszkowski. Wrażenia i przemyślenia z lektur odnotowywał w ogromnej ilości listów. Jego korespondentami byli między innymi ojciec - Wincenty Krasiński, Konstanty Gaszyński, Henry Reeve, Adam Sołtan, August Cieszkowski, Delfina Potocka. (Kolejne tomy listów zostały wydane w latach 60. i 70. XX wieku.) Sytuacja życiowa Krasińskiego była odmienna od sytuacji większości pisarzy emigracyjnych. Był zamożny i niezależny. Posiadacz tytułu hrabiowskiego przebywał w środowisku międzynarodowej arystokracji. Jego dramatem życiowym był ojciec - Wincenty Krasiński, generał wojsk napoleońskich, a później lojalny poddany cara Rosji. Poeta buntował się, uciekał - i nigdy nie zdołał uwolnić się od wpływu ojca. Przerwał studia prawnicze bojkotowany przez kolegów za odmowę - pod naciskiem ojca - uczestniczenia w demonstracji patriotycznej. Wybrał mieszkanie poza krajem, aby uniknąć planów ojca co do jego kariery dyplomatycznej w służbie cara. Ojciec ingerował w jego życie osobiste, podejmował decyzje przerywania romansów, nakazał mu małżeństwo. Poglądy Krasińskiego były zgoła różne od ojcowskich, ale obecny w nich stale motyw feudalny - przypisywanie arystokracji roli przywódczej w rozwoju życia społecznego - był niewątpliwie reliktem dziedzictwa rodowego. W okresie radykalizujących się nastrojów politycznych i powstawania reformatorskich programów społecznych był też Krasiński zdeklarowanym konserwatystą, wrogiem rewolucji, a ostatecznie - wszelkiej walki zbrojnej, również niepodległościowej. Dzieła Powieści gotyckie Agaj-Han Irydion Nie-Boska komedia Przedświt Psalmy przyszłości Fantazja życia Listy do Delfiny Potockiej