Niniejsza książka przedstawia dorobek polskich konstruktorów broni strzeleckiej od odzyskania niepodległości w 1918 roku aż po dzień dzisiejszy, wliczając w to zarówno konstrukcje autorskie, jak i liczne adaptacje broni licencyjnych. Układ książki oraz 221 zdjęć i 51 rysunków technicznych opisujące poszczególne rodzaje broni strzeleckiej na tle przemian w Wojsku Polskim stanowią o ogromnej wartości tej pozycji. Broń strzelecka – broń palna, której kaliber nie przekracza na ogół (z wyjątkiem wyspecjalizowanych środków np. granatników, rusznic przeciwpancernych) 20 mm. Do broni strzeleckiej zaliczamy także granaty ręczne. Przeznaczona jest do samoobrony i wymuszania posłuszeństwa, a także zwalczania pojedynczych i grupowych celów żywych (eufemizm oznaczający zwykle żołnierzy przeciwnika). Służy także do zwalczania lekko opancerzonego sprzętu i środków ogniowych. Zasięg broni strzeleckiej jest stosunkowo niewielki – zwykle nie przekracza 2000 metrów.