Poruszająca historia żydowskiej francuskiej rodziny i jej tragicznych losów w czasie II wojny światowej. Rozliczenie Francuzów z ich stosunku do obywateli żydowskiego pochodzenia. Lipiec 1942 roku. Kiedy dziesięcioletnia Sara zostaje brutalnie wyrwana ze snu i wraz ze swoimi rodzicami zabrana z domu przez policję francuską, myśli, że uda jej się szybko wrócić i chowa swego małego braciszka Michela w sekretnej szafie w mieszkaniu. Tymczasem tak jak tysiące innych Żydów, tej lipcowej nocy 1942 roku zostaje wywieziona na Vélodrome d`Hiver, a następnie do obozu w Beaune-la-Rolande. Kiedy sześćdziesiąt lat później Julia Jarmond, amerykańska dziennikarka, pisze o tej ciemnej karcie historii Francji z lat drugiej wojny światowej, natrafia na długo ukrywane sekrety rodzinne, które doprowadzają ją do Sary. Julia poznaje tragiczną historię dziewczynki od momentu przewiezienia jej na Vél d`Hiv, poprzez uwięzienie w obozie aż do czasów współczesnych. Wbrew woli swojego męża, którego rodzina chroni tajemnicę z przeszłości, Julia decyduje się wyjaśnić okoliczności tamtych zdarzeń. To na zawsze zmienia jej życie... Tatiana de Rosnay przedstawia zaskakujący portret Francji pod okupacją niemiecką, porusza tematy tabu oraz przerywa ciszę, która do tej pory spowijała wydarzenia z lipca 1942 roku. Wtedy to paryska policja brała udział w wywożeniu francuskich Żydów, w tym czterech tysięcy dzieci, i więzieniu ich na terenie zimowego toru kolarskiego w samym centrum Paryża, tak zwanego Vélodrome d`Hiver. Stamtąd wszyscy, którzy przeżyli katorgę, wiele dni, bez jedzenia i picia w nieludzkim upale i ścisku, pojechali bydlęcymi wagonami do obozów koncentracyjnych. Niewielu z nich przetrwało. Autorka, zapytana dlaczego zdecydowała się podjąć właśnie taki temat w powieści, odpowiedziała: `Tak jak i wielu Francuzów, tak i mnie nie uczono w szkole o szczegółach tego bolesnego okresu w historii Francji. Znaliśmy tylko datę tamtych wydarzeń i nic ponadto. Kiedy robiłam dokumentację przed przystąpieniem do pisania książki, trafiłam na ulicę Nélaton w Paryżu, w XV Dzielnicy, gdzie znajdował się Vélodrome d`Hiver. Im więcej czytałam na ten temat, tym bardziej byłam przerażona swoim odkryciem: tragicznym losem tych czterech tysięcy dzieci, z których większość urodziła się we Francji. Napisałam tę książkę w hołdzie dla nich`.