Gaetano Mosca (ur. 1 kwietnia 1858 w Palermo, zm. 8 listopada 1941 w Rzymie) - włoski prawnik, socjolog, politolog i historyk. Ukuł termin "klasa polityczna", który stał się centralnym elementem jego teorii społeczeństwa. Mosca pozostawił po sobie pokaźny zbiór prac i artykułów związanych z różnymi dziedzinami wiedzy. Z wykształcenia był prawnikiem i opublikował szereg tekstów z zakresu prawa konstytucyjnego. Jego zainteresowania szybko jednak objęły również pokrewne nauki społeczne i polityczne. Obszerne fragmenty Elementi di scienza politica zajmuje prezentacja materiału historycznego i nie bez racji można uznać Moscę także za historyka. Przez pewien okres nauczał ekonomii politycznej, a teksty jego wykładów zostały zebrane i opublikowane. W końcowym okresie kariery naukowej poświęcił się natomiast historii doktryn politycznych. Do tego należy dodać obfitą publicystykę poruszającą aktualne problemy społeczne, polityczne i ekonomiczne. Mosca szczególnie interesował się na przykład włoską polityką kolonialną i ukazała się nawet jego książka na ten temat. Zaś jego artykuły opisujące sycylijską mafię posiadają dziś rangę klasycznego tekstu poświęconego temu zagadnieniu. Mosca stopniowo rozwijał swoją teorię klasy politycznej. Szczegółowo badający ten proces Ettore Albertoni podzielił jego twórczość naukową na trzy okresy: "systematyka otwarta" – od 1879 do 1895; "system naukowy" – od 1896 do 1922; "kodyfikacja doktrynalna" – od 1923 do 1937. Okres pierwszy obejmuje wczesne prace, w tym Teorica dei governi e governo parlamentare (1884) i Le costituzioni moderne (1887). Pojawiają się już w nich podstawowe pojęcia i tezy teorii klasy politycznej, połączone z ostrą krytyką ustroju parlamentarnego. Początek następnego okresu wyznacza ukazanie się pierwszego wydania Elementi di scienza politica (1896), wraz z którym teoria przybiera dojrzałą postać, a opinie na temat ustroju parlamentarnego stają się znacznie bardziej wyważone. Ważny nowy element – koncepcja dwóch przeciwstawnych tendencji, arystokratycznej i demokratycznej – pojawia się w wygłoszonym w 1902 roku wykładzie inauguracyjnym Il principio aristocratico e il democratico. Kolejny etap jest związany z drugim wydaniem Elementi (1923). Zawiera ono nowy, napisany w 1922 roku drugi tom. W ten sposób do teorii zostają wcielone pewne nowe koncepcje, takie jak podział klasy politycznej na dwie warstwy. W opublikowanej w 1928 roku pracy Cause e rimedi della crisi del regime parlamentare Mosca zajmuje się problematyką kryzysu systemu parlamentarnego w Europie. W latach 1933 i 1937 ukazują się dwa pierwsze wydania książki Storia delle dottrine politiche (polski tytuł "Historia doktryn politycznych"), zawierającej między innymi zwięzły wykład doktryny stworzonej przez Moskę w jej ostatniej formie. W tym okresie Mosca zdecydowanie uznaje już ustrój przedstawicielski za najlepszy z występujących w historii.