Książka ta zrodziła się z przekonania, że oto nadszedł już czas, by napisać mitologię grecką dla dorosłych. Nie dla specjalistów parających się studiami klasycznymi, religioznawstwem, czy etnologią; a już tym mniej dla dzieci, dla których w przeszłości preparowano czy w każdym razie wybieranie takie opowiastki, mające wpajać im tradycyjne wzory; po prostu dla dorosłych interesujących się różnymi sprawami. Powinna to być praca obejmująca problematykę klasyczną, religioznawczą, etnologiczną, na pierwszy plan wysuwając jednak to, co ludzkie. Współcześni pragnący znaleźć orientacje w sprawach ogólnoludzkich, kierują się również wytycznymi psychologii. To właśnie z psychologią - jak to trafnie sformułował jeden z wielkich przedstawicieli humanistyki współczesnej - "dokładnie tak samo wiążą się zainteresowania mitologiczne, jak cała literatura wiąże się z psychologią". A zatem autor niniejszej pracy staje w obliczu ludzi dorosłych, podając im pod osąd próbę przedstawienia mitologii Greków w formie spójnej opowieści - czyni to wchodząc w role niejako nie troszczącego się o potomnych - i na modłę Arystofanesa - niesfornego klasyka. Czyni to w nadziei, że trafi na czytelników wychowanych na najlepszej literaturze: takich, którzy bez większej trudności potrafią wczuć się w charakterystyczne dla Tomasza Manna nastawienie do archaicznej masywności i wolności, jednostajności i spontaniczności niedościgłego pod tym względem dokumentu ludzkiego, a jest nim mitologia grecka traktowana jako całość; takich zatem czytelników, którzy potrafią się w tym rozsmakować, którzy będą umieli rozpoznać w przedłożonym materiale tę właśnie dokumentację, którą należy dołączyć do uznanych dziś klasyków, by stworzyć pełny, prawdziwy obraz Starożytności greckiej.