Diariusz, a właściwie dziennik czynności, jest specyficznym źródłem. Prowadzony przez wiele osób, niekiedy anonimowych, w zwięzłych zapisach, niejednokrotnie zawiera ważne wskazówki o wydarzeniach, spotkaniach, decyzjach. Sam często jako jedyne źródło nie wystarcza do wyjaśnienia problemu, lecz sugeruje badaczowi kierunki jego dalszych poszukiwań źródłowych, prowadzi do powstawania wyjaśnień, koryguje błędne zapisy i informacje w mniej wiarygodnych źródłach. Pozwala na odtworzenie kręgu współpracowników i interesantów Prezydenta, na ukazanie zakresu jego prac i zainteresowań. Broni przed zafałszowaniem Autora diariusza, mitologizowaniem czy ubrązowieniem jego postawy. Trudno jest przecenić znaczenie wszystkich diariuszy dla badań historycznych. Wszystko to można prześledzić przy lekturze diariusza Władysława Raczkiewicza przygotowanego do druku przez Jacka Piotrowskiego. Wcześniej były publikowane tylko jego fragmenty. W wydawnictwie Jacka Piotrowskiego zamieszczono te wszystkie części, które zostały odnalezione. Wystąpiły pewne, niewielkie, ale dokuczliwe braki fragmentów, które nie zostały odnalezione, a tylko przypadkiem mogą być znalezione w nieznanych zbiorach prywatnych. Tekst właściwy został uzupełniony licznymi przypisami, które są bardzo ważne dla czytelnika korzystającego z tego tak istotnego przecież źródła. Trudno jest przecenić wkład pracy Jacka Piotrowskiego w krytyczne opracowanie i przygotowanie do druku tego wydawnictwa.