Był synem Jana (architekta) i Ludwiki z Zoernerów. Ukończył gimnazjum w Krakowie, w 1939 uzyskał dyplom inżyniera architekta na Politechnice Lwowskiej; podjął pracę jako architekt miejski w Katowicach, ale wkrótce (po wybuchu wojny) powrócił do Krakowa i pracował w budownictwie. Od 1945 był wykładowcą krakowskich uczelni - Akademii Górniczo-Hutniczej (w Katedrze Projektowania Architektury w Regionie na Wydziale Politechnicznym) i Uniwersytetu Jagiellońskiego (prowadził zajęcia z budownictwa wiejskiego na Wydziale Rolnym i Wydziale Leśnym). W 1950 na Politechnice Warszawskiej obronił pracę doktorską Planowanie osiedli wiejskich w terenach górskich. W latach 1952-1953 był profesorem Politechniki Wrocławskiej i kierownikiem Katedry Budownictwa Wiejskiego, 1953-1968 profesorem Politechniki Krakowskiej i kierownikiem Katedry Projektowania Budowli Wiejskich; początkowo profesor kontraktowy, od 1954 nadzwyczajny, od 1965 zwyczajny. Na Politechnice Krakowskiej pełnił funkcję prodziekana Wydziału Architektury (1953-1955). Od 1968 był profesorem Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie (późniejszej Politechniki Koszalińskiej), kierował Katedrą Budownictwa Wiejskiego na Wydziale Inżynierii Lądowej i Sanitarnej. Prowadził wykłady ponadto na Politechnice Szczecińskiej i Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Przeszedł na emeryturę w 1981. W pracy naukowej zajmował się głównie budownictwem użytkowym, budownictwem zagrodowym, projektowaniem osiedli wiejskich. Publikował również artykuły poświęcone ergonomii, ochronie przyrody i środowiska, na łamach m.in. „Arkad”, „Architektury”, „Informatora Budownictwa Rolniczego”, „Muratora”, „Mojego Domu”. Był autorem artykułów dotyczących żeglarstwa (w „Przekroju”, „Żaglach”, „Morzu”), wygłaszał prelekcje w radiu i telewizji. Część prac ukazała się w obcych językach. ! Uwagi: Okładka i brzegi wydarte, kartki zżółkły, niektóre mają plamy, brzegi kartek zakurzone.