Ludzie to istoty niezwykłe, wyposażone w unikalną zdolność do naśladowania, dzięki której potrafią powielać cudze idee, obyczaje, umiejętności, wzorce zachowań, wynalazki, piosenki i opowieści. Wszystkie te pojęcia zaliczają się do kategorii memów, którego to terminu użył po raz pierwszy Richard Dawkins w swojej książce Samolubny gen (1976). Memy, podobnie jak geny, są replikatorami, tyle że walczącymi między sobą o przestrzeń w naszych umysłach i kulturach: o konsekwencjach tej walki traktuje właśnie ta pasjonująca książka. Rozważania autorki o wielu ważkich problemach, poczynając od pytania, dlaczego ludzie mają takie duże mózgi i posługują się językiem, a kończąc na altruizmie, seksie i Internecie, stanowią przyczynek do teorii, że nawet nasze wewnętrzne, świadome ja i nasze poczucie wolnej woli to tylko iluzje wykreowane przez memy dążące do swojej replikacji. "Książka niezwykła i stosunkowo niebezpieczna. Niebezpieczna, bo przedstawia nietypową wizję naszej rozumności. Po jej przeczytaniu nic już nie będzie wyglądało jak dawniej..." cytat ze strony racjonalista.pl "Bardzo dobra, oryginalna - bo opisująca odmienną wizję naszego miejsca, roli w świecie. Zastanawiasz się czemu mamy tak wielkie głowy (mózgi), dlaczego istnieje mowa, czym jest i czy istnieje wolna wola?? Przeczytaj to, bo Susan Blackmore kreśli bardzo ciekawą hipotezę sensu (groteskowości) naszego bytu." cytat ze strony racjonalista.pl Susan Blackmore, właściwie Susan Jane Blackmore – brytyjska psycholog i memetyk, pracownik University of the West of England.