Do najbardziej znanych opowieści Księgi zaliczają się te: o Sindbadzie, Ali Babie, Aladynie, o latającym dywanie. W bajkach tłoczno jest od demonów, dżinnów, widm i straszydeł, choć głównymi bohaterami są zwykle mieszkańcy pałaców: kalifowie, wezyrowie i eunuchowie strzegący królewskich haremów. Narratorką wszystkich opowieści i jednocześnie bohaterką ramowej historii jest Szeherezada. Zbiór bajek, podań, legend, opowieści, nowel i anegdot zwany "Księgą tysiąca i jednej nocy", jest to ludowa literatura arabska, cieszy się olbrzymią popularnością nie tylko w krajach arabskich, ale też i na Zachodzie. Najstarszy zbiór wschodnich opowiadań, liczy XII wieków istnienia. Kto był autorem tego zbioru i jak wyglądało jego powstanie? Chyba najtrafniej odpowiada na to pytanie Mia I. Gerhardt, która podsumowując w swym doskonałym studium "Księgi tysiąca i jednej nocy" rezultaty prac badawczych, prowadzonych nad tym dziełem od niemal 150 lat, określa je jako "księgę bez autora", lub "księgę, której autorem jest legion". Tom I - 380 str. Tom II - 472 str. Tom III - 464 str. Tom IV - 524 str. Tom V - 536 str. Tom VI - 434 str. Tom VII - 424 str. Tom VIII - 471 str. Tom IX - 371 str.