Doświadczenia wyniesione z wojny światowej spowodowały, że Niemcy zaczęli przykładać dużą uwagę do zapewnienia piechocie wsparcia na polu walki w postaci pojazdów pancernych. Od 1940 roku wozy tego typu pojawiały się wszędzie tam, gdzie coś się działo. Dzięki tej publikacji możemy przyjrzeć im się bliżej. Sturmgeschütz III (StuG III) – działo pancerne (czasem kojarzony z niszczycielem czołgów) konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej. W 1935 roku Erich von Manstein w liście do generała Becka przedstawił koncepcję jednostek „artylerii szturmowej” (Sturmartillerie), której głównym zadaniem miałoby być bezpośrednie wsparcie atakujących oddziałów piechoty. Po dopracowaniu szczegółowych wymagań, 15 czerwca 1936 firma Daimler-Benz AG otrzymała rozkaz zaprojektowania opancerzonego pojazdu wsparcia piechoty, uzbrojonego w armatę 75 mm ze swobodą ruchu w płaszczyźnie poziomej przynajmniej 25°. Cały pojazd miał być opancerzony, chroniąc załogę przed bezpośrednim ogniem wroga, a całkowita wysokość pojazdu nie miała przekraczać wysokości przeciętnego mężczyzny.