"Praca Elżbiety Romanowskiej, dotycząca dziejów prokuratur wojskowych w Polsce w latach 1944-1955 ma charakter historyczno-prawny. Wyodrębnieni prokuratury w ramach struktur przesądzających o ustroju organów wymiaru sprawiedliwości ma bardzo ważne znaczenie. Podkreślić należy, że w nauce prawa karnego pomijano rozważania na ten temat. Jak autorka wskazuje, model prokuratury został przyjęty z systemu radzieckiego prawa karnego, z odrzuceniem klasycznego modelu procesu karnego opartego na zasadzie kontradyktoryjności, czyli równości stron procesu. Radziecki model prokuratury był ściśle związany z funkcjonowaniem najwyższych władz państwowych kierujących państwem komunistycznym opartym na dyktaturze proletariatu z całkowitym odrzuceniem trójpodziału władz, na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. W tym układzie prokuratura obok funkcji dochodzeniowych, śledczych i oskarżycielskich miała strzec bezpieczeństwa wewnętrznego państwa w zakresie jego tworzenia, wykładni i stosowania." Z recenzji prof. Genowefy Rejman